دوست داشتم باران را برایت هدیه کنم
آنگونه که لطافت باران رادادی
دوست داشتم مهتاب را تقدیمت کنم
آنگونه که زیباییش دادی
دوست داشتم شب را برایت ارزانی کنم
آنگونه که صلابت شب را دادی
دوست داشتم انوارزرین خورشیدراهدیه کنم
آنگونه که چشمهایت تلولوش رادارند
دوست داشتم شفق صبح رابرایت بدهم
آنگونه که چهره زیبایت نوید شفق رامی دهد
دوست داشتم رنگ سبزرابرایت هدیه کنم
آنگونه که بهارسبزاست
دوست داشتم دوست داشتن رابپایت بریزم
آنگونه که لایق دوست داشتن هستی
دوست داشتم عشق راتقدیمت کنم
آنگونه که عظمت این کلام زیباست
با تشکرازرویا که این متن زیبا را فرستاد
وسرانجام دو جمله زیبااز دکتر شریعتی
****************************************
لحظات را سپری کردیم تا به خوشبختی برسیم اما افسوس که خوشبختی همان لحظاتی بودن که سپری شدن
*****************************************
خداوندا چگونه عاشق شدن را به من بیاموز
خود چگونه زندگی کردن راخواهم آموخت
دوستان شرح پریشانی من گوش کنید
داستان غم پنهانی من گوش کنید
قصه بی سر و سامانی من گوش کنید
گفت و گوی من و حیرانی من گوش کنید
شرح این آتش جان سوز نگفتن تا کی؟
سوختم سوختم این راز نهفتن تا کی؟
روزگاری من و دل ساکن کویی بودیم
ساکن کوی بت عربده جویی بودیم
عقل و دین باخته دیوانه رویی بودیم
بسته سلسله سلسله مویی بودیم
کس در آن سلسله غیر از من و دل بند نبود
یک گرفتار از این جمله که هستند نبود
نرگس غمزه زنش اینهمه بیمار نداشت
سنبل پر شکنش هیچ گرفتار نداشت
اینهمه مشتری و گرمی بازار نداشت
یوسفی بود ولی هیچ خریدار نداشت
اول آنکس که خریدار شدش من بودم
باعث گرمی بازار شدش من بودم
عشق من شد سبب خوبی و رعنایی او
داد رسوایی من شهرت زیبایی او
بسکه دادم همه جا شرح دلارایی او
شهر پر گشت ز غوغای تماشایی او
این زمان عاشق سرگشته فراوان دارد
کی سر برگ من بی سروسامان دارد
